Hobbel

Mijn laatste blog is al weer even geleden, er is veel gebeurt in deze tijd wat waarschijnlijk niet allemaal in een blog gaat passen. Maar ik ga het proberen;).

Zoals ik beschreef had ik last gekregen van mijn voet en heb ik er verschillende onderzoeken voor uit moeten laten voeren. De diagnose: een scheurtje in een van de botjes in mijn voet. De fractuur wordt een stressfractuur genoemd en de doctoren(vier in het totaal) kwamen er maar niet uit wat de oorzaak hiervan zou zijn. Deze fracturen komen namelijk vaak voor bij topsporters en mensen die (te) fanatiek met een nieuw zwaar trainingsschema beginnen. Aangezien ik dit niet gedaan had twijfelden ze of er niet iets meer aan de hand zou zijn. Na een paar weken wachten is uit alle testen gelukkig gebleken dat ik verder gezond ben. De schuld is bij het duiken gelegd, waarschijnlijk net te fanatiek begonnen.

Door de weken heen heb ik eerst twee weken amper mogen lopen, vervolgens twee weken op krukken en nu al weer even in een moonboot. Dit is een schoen die de functie van gips simuleert, alleen kan ik deze gelukkig ’s avonds uit doen! De schoen helpt mijn super met lopen. Dit is erg fijn want hierdoor kan ik nu weer lopen en de omgeving verkennen. Al deze dingen hebben mij wel een nieuwe bijnaam opgeleverd wat ruwweg vertaald kan worden als hobbel. ;)

Verder heb ik een weekje vakantie gehad. Helaas zat ik nog in de weinig lopen/krukken fase maar dit heeft mij niet tegen gehouden. Ook zonder lopen is er veel te doen. Ik verbleef deze week in Sydney waar ik op de kat Manu paste. Een schatje maar iets te aanhankelijk en af en toe gevaarlijk. Hij heeft mij namelijk laten struikelen, gelukkig liep ik al op krukken;).

In Sydney heb ik een dag doorgebracht op een tourbus. Ik heb alle mooie locaties van Sydney kunnen zien en geweldige foto’s kunnen maken. Het uitzicht is geweldig op sommige locaties en blijf nog steeds verbaasd als ik de witte stranden van Sydney zie. Bondi is natuurlijk het meest bekend maar de stranden van Rose bay en Double bay zijn ook schitterend. Het zand is erg licht en het water fel blauw.

Naast deze tour ben ik ook een middagje op zee geweest om walvissen te spotten tijdens hun laatste weken van het migratieseizoen. De gidsen noemden de show die door de walvissen werd opgevoerd een van de mooiste die ze in tijden hadden gezien. Zelf heb ik er niet zoveel van meegekregen. Ik heb het eerste uur geweldig genoten van de uitzichten en was daarna zo slim om even te gaan zitten om mijn voet te kunnen rusten. Helaas, zeeziek… Maar ik weet zeker dat als ik de kans krijg ik gewoon weer ga!

De rest van de week heb ik rustig bij Manu doorgebracht. Het was heerlijk om even tot rust te kunnen komen en geen verantwoordelijkheden te hebben. Al was het vreemd om voor het eerst in 3 maanden tijd Fletcher langer als 2 nachten niet te zien. Gelukkig heb ik mijn tijd goed gevuld en bezoek gehad.

Nadat ik weer aan het werk ben gegaan hebben Fletcher en ik regelmatig bezoek gekregen van Archie en Julie. Erg leuk om te zien hoe goed de jongens het met elkaar kunnen vinden en voor ons ook gezellig om even tegen een volwassene te praten i.p.v. meebrabbelen en in kindertaal spreken. In deze tijd ben ik ook van het Nederlands overgegaan naar Engels. Fletcher leek meer grip op het Engels te hebben gekregen tijdens de vakantie en zijn ouders wilden dit graag doorzetten. Super vreemd in het begin maar gelukkig wenden wij er vrij snel aan en gaat dat nu weer vloeiend. Mijn grip op de Engelse taal lijkt hierdoor ook te verbeteren!

Vorige week zijn we verhuisd naar Sydney, nu wonen we de helft van de week in Sydney en de andere helft in Wollongong, the best of both worlds! In Sydney wonen we een paar honderd meter van Bondi Junction, een groot winkelcentrum met een bus en treinstation. Vanuit daar kan ik in 15 min in het centrum zijn. Het is een geweldige plek om te wonen en ik geniet er elke dag van! Samen met Fletcher ga ik de komende weken beginnen met muzieklessen en andere clubjes om wat meer te socialiseren en actiever te zijn. Verder gaan we in Wollongong naar een binnenspeeltuin welke erg interactief is. Fletcher vindt het daar geweldig en samen met Archie vermaakt hij zich daar uren!

Weggaan voor een weekend trip is al weer lang geleden maar de planning voor een nieuwe is weer begonnen. Daarnaast gaan Julie en ik tussen kerst en nieuwjaar een mooie reis maken. De locaties die we aan gaan doen in deze dagen schijnen schitterend te zijn en ik kan niet wachten om dit allemaal te zien, maar voor is de voorpret van het plannen genoeg om mij bezig te houden. Ik kan niet wachten op alles wat er de komende maanden gaat komen! Helaas leid het wel allemaal naar mijn afscheid bij dit gezin, iets wat ik erg jammer zal vinden, ik voel mij hier namelijk helemaal thuis! Voor de 10 weken die ik nog te gaan heb hier weet ik in ieder geval dat ze vol zullen zitten met avonturen en ervaringen die ik nooit zal vergeten!